نعوظ صبحگاهی، اتفاقی است که بسیاری از مردان در طول زندگی خود تجربه می‌کنند. این وضعیت معمولاً در اوایل صبح، پس از بیدار شدن از خواب، رخ می‌دهد و به عنوان نشانه‌ای از سلامت جنسی و عمومی بدن به حساب می‌آید. در حالی که بسیاری از افراد این وضعیت را طبیعی می‌دانند، برخی دیگر در مورد علت دقیق آن کنجکاو هستند. در این مقاله، علت نعوظ صبحگاهی و ارتباط آن با سلامت مردان را به صورت کامل بررسی می‌کنیم. همچنین بررسی می‌کنیم که چرا با افزایش سن این اتفاق کمتر رخ می‌دهد. برای آشنایی کامل با این موارد تا انتهای مقاله، همراه ما باشید. 

نعوظ صبحگاهی چیست؟ 

نعوظ صبحگاهی، حالتی طبیعی است که معمولا در هنگام بیدار شدن از خواب رخ می‌دهد. این حالت نشان دهنده سلامت فیزیکی و جنسی مردان است. به صورت کلی این حالت معمولاً در طول مراحل خواب REM، هنگامی که بدن وارد دوره‌های خواب عمیق می‌شود، اتفاق می‌افتد. در واقع، افزایش جریان خون به آلت تناسلی و ترشح هورمون تستوسترون منجر به نعوظ می‌شود. از دیگر علل رایج این نعوظ، تحریک فیزیکی و حتی پر بودن مثانه است که به شکل غیرارادی باعث فعال شدن عصب‌های نخاعی شده و منجر به نعوظ می‌شود​. 

نعوظ‌های صبحگاهی معمولاً بدون تحریکات جنسی رخ می‌دهند و به عنوان نشانه‌ای از سلامت عروق خونی، عملکرد عصبی و سطح هورمون‌های جنسی بدن شناخته می‌شوند. این حالت حتی می‌تواند در ارزیابی مشکلات نعوظ در مردان نیز مؤثر باشد. 

علت نعوظ صبحگاهی ناخواسته

علت اصلی نعوظ، شامل چرخه خواب، تأثیرات هورمونی، تحریک فیزیکی، آرامش مغز و پر بودن مثانه است. همچنین نعوظ در صبح نشان دهنده سلامت جنسی، باروری و سلامت روان است. کاهش دفعات یا شدت این وضعیت معمولا به دلیل افزایش سن، تغییرات هورمونی، شرایط پزشکی یا مصرف برخی داروها است. بنابراین در بیشتر مواقع جایی برای نگرانی نیست. این اتفاق بسیار طبیعی است و با افزایش سن کاهش می‌یابد. چند علت وجود دارد که باعث نعوظ صبحگاهی می‌شود که عبارت‌اند از: 

• چرخه خواب: احتمال نعوظ آلت تناسلی مردان در مرحله REM چرخه خواب با حرکات سریع چشم، بیشتر است. 
• هورمون‌ها: سطح بالای تستوسترون باعث افزایش احتمال نعوظ صبحگاهی می‌شود. هر گونه تغییر در هورمون ها، تأثیر زیادی بر دفعات نعوظ در خواب دارد. 
• تماس با بدن: حتی لمس تصادفی آلت تناسلی در هنگام خواب باعث نعوظ می‌شود. 
• رویاها: رویاهای جنسی همیشه باعث ایجاد نعوظ صبحگاهی نمی‌شوند. 
• پر بودن مثانه: پر بودن مثانه عصب را تحریک کرده و باعث نعوظ در خواب می‌شود. 
• فعال بودن عصب پاراسمپاتیک: سیستم عصبی پاراسمپاتیک زمانی که شما خواب هستید فعال است، بنابراین نعوظ صبحگاهی نیز در برخی مواقع به این دلیل اتفاق می‌افتد.

رابطه نعوظ صبحگاهی و تشخیص اختلال نعوظ

نعوظ صبحگاهی به تشخیص اختلالات نعوظ در مردان کمک می‌کند. اگر مردی نعوظ صبحگاهی دارد، اما در حین رابطه جنسی دچار مشکل است، این احتمال وجود دارد که علت اصلی مشکل او، عوامل روانی مانند استرس یا مشکلات عاطفی باشند. کاهش دفعات نعوظ صبحگاهی یا عدم نعوظ نیز در برخی مواقع نشان‌ دهنده مشکلات جسمانی مانند مشکلات عروقی یا عصبی هستند. در چنین مواردی، مدیریت استرس و مشاوره با متخصص اختلالات جنسی یا پزشک راه حل کنترل این وضعیت است.

نعوظ صبحگاهی و تغییرات آن در سنین مختلف

همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم، نعوظ صبحگاهی در تمامی سنین از کودکی تا سالمندی، رخ می‌دهد. اما، تعداد و شدت آن با افزایش سن تغییر می‌کند. در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی، به دلیل سطح بالای تستوسترون، این اتفاق بسیار شایع است و به صورت مکرر رخ می‌دهد. افراد جوان نیز چندین بار در طول هفته این وضعیت را تجربه می‌کنند. اما با ورود به دهه‌های ۴۰ و ۵۰ سالگی با کاهش تدریجی سطح تستوسترون، تعداد نعوظ‌های صبحگاهی نیز کاهش می‌یابد. این روند طبیعی است، ولی کاهش ناگهانی آن نشان دهنده مشکلات هورمونی یا عروقی در فرد است. 

برای مردان سالم، کاهش نعوظ صبحگاهی، تدریجی و همزمان با بالا رفتن سن است. با این وجود، افرادی که به طور ناگهانی دچار کاهش یا توقف کامل این حالت می‌شوند، معمولا با مشکلاتی مانند: اختلالات هورمونی، استرس یا بیماری‌های زمینه‌ای روبرو هستند. در این موارد، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

عوامل تاثیرگذار بر نعوظ صبحگاهی

نعوظ صبحگاهی به عوامل مختلفی بستگی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها کیفیت خواب است. تحقیقات نشان می‌دهد که اگر فرد وارد چرخه REM (مرحله‌ای از خواب عمیق) نشود، نعوظ در صبح رخ نمی‌دهد. اختلالاتی مانند آپنه خواب نیز بر شدت نعوظ تاثیر منفی می‌گذارند. مطالعه‌ای روی 61 مرد مبتلا به آپنه انسدادی خواب و اختلال نعوظ نشان داده است که بهبود کیفیت خواب، تعداد نعوظ‌ها را در حالت خواب افزایش می‌دهد. این امر نشان‌ دهنده ارتباط مستقیم میان کیفیت خواب و سلامت جنسی است. عوامل موثر بر این وضعیت عبارتند از:

• وضعیت هورمونی 
• کیفیت خواب
• عوامل فیزیکی و روانی

وضعیت هورمونی

وضعیت هورمونی نیز نقشی کلیدی در ایجاد نعوظ صبحگاهی ایفا می‌کند. نعوظ در هنگام خواب معمولا نشانه‌ای از سلامت سیستم هورمونی، به‌ ویژه سطح تستوسترون است. اگر مردی نعوظ‌های شبانه یا صبحگاهی را تجربه کند، اما در طی رابطه جنسی نتواند حالت نعوظ را حفظ کند، به معنی است که مشکل جنسی او مربوط به مشکلات روانی و عاطفی است. در مقابل، اگر نعوظ صبحگاهی و شبانه وجود نداشته باشد، احتمال بیشتری برای وجود مشکل فیزیکی، مانند مشکلات عروقی یا عصبی وجود در فرد دارد.

کیفیت خواب

کیفیت خواب نه تنها بر عملکرد جنسی تاثیر می‌گذارد، بلکه بهبود کیفیت خواب، به سلامت کلی بدن نیز کمک می‌کند. از این رو، مدیریت استرس، اصلاح الگوی خواب و درمان اختلالات خواب مانند آپنه، می‌تواند به بهبود کیفیت نعوظ صبحگاهی کمک کند.

عوامل فیزیکی و روانی

به‌طور کلی، ترکیبی از عوامل روانی و فیزیکی بر نعوظ تأثیر می‌گذارند. کاهش کیفیت خواب، اضطراب، مشکلات در روابط شخصی و حتی آسیب‌های جنسی نقش مهمی در اختلال نعوظ دارند. تشخیص صحیح مشکل و مدیریت عوامل مرتبط با آن، گامی اساسی در بهبود این شرایط است. همچنین، همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم، مشکلات عروقی و سیستم عصبی نیز از جمله مشکلات فیزیکی هستند که تاثیر زیادی بر نعوظ، مخصوصا نعوظ صبحگاهی دارند.

کلام پایانی 

سوالات متداول