ارکیوپکسی نوعی جراحی است که بیضه نزول نکرده را به داخل کیسه بیضه حرکت می‌دهد. اورکیوپکسی نیز معمولاً جراحی را توصیف می‌کند که پیچ خوردگی بیضه را برطرف کرد. این روش معمولا کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. خطرات آن شامل مشکلات درمانی، عفونت و کبودی است و بهبودی ممکن است دو یا چند هفته طول بکشد. در این مقاله به صورت کامل جراحی ارکیوپکسی را مورد بررسی قرار خواهیم داد. برای آشنایی با این روش جراحی تا انتهای مقاله، همراه ما باشید. 

جراحی ارکیوپکسی چیست؟ 

جراحی ارکیوپکسی، نوعی روش جراحی برای حرکت بیضه از کشاله ران (ناحیه اینگوینال) به کیسه بیضه است. این روش، برای همیشه بیضه را در کیسه بیضه ثابت می‌کند. همچنین می‌تواند پیچ ​​خوردگی بیضه را اصلاح کرده و از تکرار مجدد آن جلوگیری کند و جراحی ترمیم بیضه نزول نکرده نیز گفته می‌شود. 

فواید جراحی ارکیوپکسی

ارکیوپکسی مزایای زیادی دارد، که عبارتند از: 

• باروری و سلامتی: اورکیوپکسی ممکن است به جلوگیری از ناباروری کمک کند. مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است به کاهش شانس ابتلا به سرطان بیضه در کودک کمک کند. 
• خطر آسیب کمتر: اگر بیضه‌ها به جای کیسه بیضه، در کشاله ران باشند، احتمال آسیب دیدن بیضه‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین جراحی ارکیوپکسی، از آسیب به بیضه‌ها جلوگیری می‌کند.
• افزایش عزت نفس: وقتی کودک بزرگتر می‌شود، اگر فقط یک بیضه در کیسه بیضه خود داشته باشد، ممکن است احساس خجالت کند. اکثر بیماران نتایج ارکیوپکسی خود را دوست دارند و نسبت به بدن خود احساس بهتری دارند. 
• ایمنی: ارکیوپکسی یک روش نسبتاً ایمن با عوارض جانبی کم است. اکثر بیماران در همان روز مرخص می‌شوند. 

عوارض جراحی ارکیوپکسی

به ندرت ممکن است بیضه از کیسه بیضه خارج شود. بیضه بالا رونده نیاز به جراحی بیشتری دارد تا بیضه در جای خود محکم شود. همه روش‌های جراحی دارای خطراتی هستند. برخی از خطرات ارکیوپکسی عبارتند از: 

• خطرات بیهوشی
• مشکلات درمانی 
• عفونت
• توده خون لخته شده (هماتوم) 
• تورم
• کبودی
• جای زخم نامطلوب

کاربرد جراحی ارکیوپکسی

ارکیوپکسی دو حالت را اصلاح می‌کند که عبارتند از: 

بیضه‌های نزول نکرده

زمانی که جنین (مذکر) در رحم است، بیضه‌ها در شکم رشد می‌کنند. قبل از تولد، بیضه‌ها معمولاً از داخل شکم به داخل کیسه بیضه می‌افتند. بیضه‌های نزول نکرده (کریپتورکید) قبل از به دنیا آمدن جنین یا در چند ماه اول زندگی او به داخل کیسه بیضه نمی‌افتند. تقریبا نزدیک به ۳ درصد از نوزادان در بدو تولد به این عارضه مبتلا می‌شوند. بیضه‌های نزول نکرده بر نزدیک به ۳۰ درصد از نوزادان نارس تاثیر می‌گذارند. 

پیچ خوردگی بیضه

پیچ خوردگی بیضه، یک وضعیت دردناک است که در آن طناب اسپرماتیک پیچ خورده و جریان خون به بیضه را قطع می‌کند. 

سن مناسب برای جراحی ارکیوپکسی

اگر کودک بیضه‌های نزول نکرده‌ای دارد که پس از تولد خود به خود پایین نمی‌آیند، باید بین ۱ تا ۲ سالگی ارکیوپکسی انجام دهند. در صورتی که پیچ خوردگی بیضه باشد، باید فوراً تحت عمل جراحی قرار بگیرد. زمانی که خون ظرف شش ساعت به بیضه برنگردد، ممکن است پزشک مجبور شود بیضه را با جراحی خارج کند. 

قبل از جراحی ارکیوپکسی 

بیمار، قبل از انجام ارکیوپکسی، با پزشک ملاقات خواهد کرد. آن‌ها سلامت عمومی بیماری را ارزیابی خواهند کرد. همچنین موارد حیاتی (دما، نبض و فشار خون) را بررسی خواهند کرد. بهتر است که بیمار، در مورد داروهای تجویزی یا غیر تجویزی که مصرف می‌کند، به پزشک اطلاع دهد. آسپرین، داروهای ضد التهاب و برخی مکمل‌های گیاهی می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند. 

پزشک، دستورالعمل‌های خاصی را در مورد زمان مصرف غذا یا نوشیدنی قبل از عمل به بیمار می‌دهد. اکثر بیمارانی که برای ارکیوپکسی آماده می‌شوند نباید بعد از نیمه شب قبل از عمل چیزی بخورند یا بنوشند. اگر مجبور به مصرف داروهای تجویزی هستند، بهتر است آن‌ها را با مقدار کمی آب مصرف کنند. برای کاهش خطر عفونت، بهتر است که کشاله ران را یک روز قبل و صبح روز عمل کاملاً تمیز کرد. 

التهاب بیضه را بشناسید!

در طول جراحی ارکیوپکسی

تیمی از متخصصین که در زمینه کودکان (اطفال) تخصص دارند، ارکیوپکسی را انجام خواهند داد، این تیم عبارتند از: 

• جراح اطفال
• متخصص بیهوشی کودکان
• پرستار اطفال

متخصص بیهوشی کودکان، کودک را با بیهوشی عمومی خواب می‌کند تا بیدار نشود، حرکت نکند و همچنین دردی احساس نکند. هنگامی که کودک به خواب می‌رود، جراح اطفال با یک چاقوی تیز و استریل، برش کوچکی در کشاله ران کودک ایجاد می‌کند و بیضه نزول نکرده و طناب اسپرماتیک را پیدا می‌کند. جراح، بیضه را معاینه می‌کند تا از سالم بودن آن مطمئن شود. اگر بیضه، ناسالم به نظر برسد، جراح ممکن است نیاز به برداشتن آن و جایگزینی آن با یک پروتز بیضه داشته باشد. 

پزشک، بیشتر کشاله ران را معاینه می‌کند و در صورت لزوم کیسه فتق را ترمیم می‌کند. این کار ممکن است زمانی ایجاد شود که بخشی از روده کودک، همراه با چربی یا مایع، از سوراخی در عضله دیواره شکم عبور کند و کیسه‌ای را تشکیل دهد. همچنین وی طناب اسپرماتیک را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که طول کافی برای رسیدن بیضه بدون کشش به کیسه بیضه وجود دارد. اگر طول کافی نباشد، کیسه فتق را بخیه می‌زنند تا به اندازه کافی باشد. 

در مرحله بعد، جراح برشی کوچک در کیسه بیضه ایجاد می‌کند تا کیسه دارتوس که بیضه را نگه می‌دارد ایجاد کند. سپس ابزار کوچکی را از طریق برش و تا کشاله ران وارد می‌کند. آن‌ها به آرامی بیضه نزول نکرده را به داخل کیسه می‌کشند. آن‌ها بیضه را با بخیه‌هایی محکم می‌کنند که بعد از یک یا دو هفته حل می‌شود. در نهایت، جراح از بخیه‌های قابل حل برای بستن هر دو برش استفاده می‌کند. 

در طول جراحی پیچ خوردگی بیضه 

جراح برش کوچکی در کیسه بیضه ایجاد می‌کند. او طناب اسپرماتیک را باز می‌کنند و سپس بیضه را معاینه می‌کنند. اگر بیضه سالم به نظر برسد، آن را به کیسه بیضه بخیه می‌زنند تا دوباره پیچ نخورد. اگر بیضه، ناسالم به نظر می‌رسد، احتمالاً آن را برمی دارند و با یک پروتز بیضه جایگزین می‌کنند. در نهایت، جراح برش را بخیه می‌زند.

پس از جراحی ارکیوپکسی

بعد از اتمام ارکیوپکسی، پزشک بخیه‌ها را با گاز یا بانداژ می‌پوشاند. متخصص بیهوشی از بیهوشی استفاده می‌کند تا بیمار را در خواب نگه دارد. کودک، به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود، جایی که پزشکان منتظر می‌مانند تا از خواب بیدار شود و سلامت کلی او را بررسی کنند. حدود دو ساعت پس از انجام این عمل، زمانی که پزشکان تشخیص دادند که حال کودک خوب است، می‌تواند ترخیص شود. 

کلام پایانی 

ارکیوپکسی یک روش با دوران نقاهت کوتاه و ایمن است که معمولاً نتایج خوبی دارد. اگر کودکی ارکیوپکسی داشته باشد، ممکن است بیش از حد معمول بخوابد، اما باید در عرض چند روز به بسیاری از فعالیت‌های معمول خود بازگردد. در مورد سوالات و نگرانی‌های خود با پزشک صحبت کنید. در این مقاله، تمام مسائل مربوط به این روش جراحی را مورد بررسی قرار دادیم.