بیماری پلاک پیرونی یکی از مشکلات شایع در مردان است که با ایجاد بافت‌های فیبروتیک (پلاک) در داخل آلت تناسلی باعث خمیدگی غیرطبیعی، درد و اختلال نعوظ می‌شود. این بیماری می‌تواند تاثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی، اعتماد به نفس و روابط زناشویی داشته باشد. پلاک پیرونی اگر به موقع درمان نشود می‌تواند باعث کاهش طول آلت، درد مزمن و حتی ناتوانی جنسی شود. بسیاری از مردان به دلیل ناآگاهی، درمان را به تعویق می‌اندازند که منجر به تشدید مشکل می‌شود. خوشبختانه امروز با پیشرفت‌های پزشکی، گزینه‌های متعددی برای درمان این بیماری وجود دارد. دکتر محمدرضا جعفری، متخصص اورولوژی و جراح باتجربه، با بیش از ده سال سابقه موفق در درمان مشکلات ناحیه تناسلی مردان است که با استفاده از جدیدترین روش‌های درمانی و رویکردی جامع و شخصی‌سازی شده به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر به زندگی طبیعی و بدون درد بازگردید.

بیماری پلاک پیرونی چیست؟

بیماری پلاک پیرونی (Peyronie’s Disease) یک بیماری نادر اما مهم در مردان است که به دلیل تشکیل بافت فیبروتیک (پلاک) سفت و ضخیم در بافت‌های نرم داخل آلت تناسلی ایجاد می‌شود. این پلاک‌ها باعث می‌شوند که در هنگام نعوظ، آلت به سمت پلاک خم شود و خمیدگی غیرطبیعی، درد و اختلال در عملکرد جنسی به وجود آید. این بیماری می‌تواند مشکلاتی مانند خمیدگی شدید آلت که رابطه جنسی را دشوار یا غیرممکن می‌کند، درد در هنگام نعوظ، کاهش طول آلت تناسلی، ایجاد اختلال در نعوظ (اختلال عملکرد نعوظ) و کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روانی ناشی از مشکلات جنسی را در فرد ایجاد کند. در صورت عدم درمان، بیماری پلاک پیرونی می‌تواند پیشرفت کرده و باعث ناتوانی جنسی و مشکلات روانی جدی شود. بنابراین، تشخیص و درمان به موقع توسط متخصص اورولوژی بسیار مهم است تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود و کیفیت زندگی بیمار حفظ گردد.

علائم بیماری پلاک پیرونی

علائم بیماری پیرونی در هر فرد متفاوت است و احتمال دارد این نشانه‌ها به سرعت یا در طی یک دوره زمانی طولانی ایجاد شوند. درد ناشی از این بیماری به مرور زمان کاهش می‌یابد، اما خم شدن آلت تناسلی عوارض جدی برای فرد می‌تواند ایجاد کند. اگر در آلت تناسلی خود خمیدگی بیشتر از ۳۰ درجه داشته باشید، باعث دردناک شدن یا غیر ممکن شدن برقراری رابطه جنسی می‌شود. علامت اولیه این بیماری انحنا یا خمیدگی در آلت تناسلی است. همچنین در برخی از شرایط می‌توان بافت اسکار زیر پوست را نیز احساس کرد، سایر علائم بیماری پیرونی عبارتند از:

• در این بیماری،فرد توده‌ای سفت یا ناحیه‌ای ضخیم را در زیرر پوست آلت احساس می‌کند که نشانه تشکیل بافت فیبروتیک است.
• درد ممکن است در حالت عادی وجود نداشته باشد اما در هنگام نعوظ یا رابطه جنسی تشدید شود.
• پلاک پیرونی می‌تواند باعث کاهش جریان خون یا عملکرد غیر طبیعی آلت شده و منجر به مشکلات نعوظ شود.
• در برخی از موارد مخصوصا زمانی که پلاک پیرون پیشرفت کند، بیمار متوجه کاهش طول یا باریک شدن بخشی از آلت می‌شود. 
• به دلیل مشکلات ظاهری یا عملکردی بسیاری از مردان دچار استرس، اضطراب، افسردگی یا کاهش اعتماد به نفس می‌شوند. 

همچنین بخوانید: علت نعوظ صبحگاهی مردان در خواب

علت ابتلا به بیماری پلاک پیرونی

علت دقیق پلاک پیرونی هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما محققان معتقدند که این بیماری به دلیل آسیب‌های کوچک یا مکرر به آلت تناسلی در حالت نعوظ ایجاد می‌شود. این آسیب‌ها در اثر خم شدن غیرطبیعی آلت در حین رابطه جنسی یا به دنبال ضربه‌های دیگر رخ می‌دهند. بدن در پاسخ به این آسیب‌ها، بافت اسکار (پلاک فیبروتیک) تولید می‌کند که به مرور زمان باعث سفتی، انحنا و تغییر شکل آلت می‌شود. جالب است که اکثر افراد مبتلا به بیماری پیرونی، حادثه مشخصی را به‌خاطر نمی‌آورند و این تغییرات معمولا ناشی از آسیب‌های کوچک است که در طول زمان ایجاد شده‌اند. با این حال، همه افرادی که دچار آسیب به آلت تناسلی می‌شوند، به این بیماری مبتلا نمی‌شوند. این موضوع نشان می‌دهد که عوامل دیگری نیز در بروز این بیماری نقش داشته دارند. برخی از دلایل ابتلا به بیماری پلاک پیرونی عبارتند از:

• اختلالات بافت همبند: برخی افراد ناهنجاری‌های ژنتیکی در تولید کلاژن (پروتئین بافت همبند) دارند که آن‌ها را مستعد تولید بافت اسکار بیش از حد در پاسخ به آسیب‌های کوچک می‌کند. 
• عفونت: در موارد نادر، عفونت‌های آلت تناسلی نیز منجر به بروز التهاب و تشکیل پلاک‌های فیبروزی می‌شوند.
• ضربه مستقیم به آلت تناسلی: برخورد شدید، تصادف یا حتی ضربه ورزشی به آلت می‌تواند بافت داخلی آن را تحریک کرده و باعث تشکیل پلاک شود.
• التهاب مزمن و پاسخ غیرطبیعی بدن: در برخی افراد، بدن در واکنش به التهاب‌های کوچک، بیش از حد فیبرین تولید می‌کند که منجر به سفت شدن بافت می‌شود.
• عوامل ژنتیکی و وراثتی: اگر در خانواده سابقه بیماری‌های بافت همبند (مانند دوپویترن) یا خود بیماری پیرونی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا بیشتر می‌شود.
• افزایش سن: پلاک پیرونی معمولا در مردان میانسال و مسن (بالای ۴۰ یا ۵۰ سال) دیده می‌شود. با افزایش سن، خاصیت کشسانی بافت‌ها کاهش می‌یابد.
• بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت یا فشار خون بالا): این بیماری‌ها می‌توانند جریان خون را مختل کنند و روند ترمیم طبیعی بافت‌ها را کند نمایند، در نتیجه احتمال ایجاد پلاک افزایش می‌یابد.
• مصرف برخی داروها یا دخانیات: برخی داروها یا مواد شیمیایی با اختلال در بافت همبند و عروق خونی، احتمال ایجاد پلاک را افزایش دهند.

عوارض بیماری پلاک پیرونی 

بیماری پلاک پیرونی علاوه بر تاثیرات فیزیکی، پیامدهای روانی و احساسی زیادی برای افراد به همراه دارد. تغییرات در ظاهر و عملکرد آلت تناسلی باعث می‌شود بسیاری از مردان دچار احساس شرم، ناراحتی و کاهش اعتماد به نفس شوند. بنابراین این بیماری منجر به بروز افسردگی و اضطراب شود. علاوه بر این، ترس از طرد شدن یا ناتوانی در برقراری روابط صمیمی، روابط شخصی و عاطفی بیمار را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به انزوا می‌شود. به صورت کلی عوارض این بیماری عبارتند از: 

عوارض بیماری پلاک پیرونی	توضیحات
خمیدگی شدید آلت تناسلی	در صورت پیشرفت پلاک، انحنای آلت آن‌قدر شدید شود که رابطه جنسی دردناک یا حتی غیرممکن گردد.
درد مزمن در هنگام نعوظ	بافت فیبروتیک ایجاد شده می‌تواند منجر به دردهای طولانی‌مدت در هنگام نعوظ یا فعالیت جنسی شود.
اختلال نعوظ	پلاک پیرونی بر روی بافت‌های نعوظی تاثیر بگذارد و باعث کاهش توانایی در رسیدن یا حفظ نعوظ شود.
کوتاه شدن یا نازک شدن آلت	در بسیاری از بیماران، پلاک باعث کاهش طول یا قطر آلت شده و این موضوع به‌شدت بر اعتماد به‌نفس تاثیر می‌گذارد.
مشکلات روانی و زناشویی	اختلال در عملکرد جنسی و ظاهر آلت می‌تواند منجر به: کاهش اعتماد به نفس، اضطراب یا افسردگی، سردی در روابط زناشویی یا دیر انزالی شود.
نیاز به جراحی در مراحل پیشرفته	اگر بیماری به‌موقع درمان نشود، ممکن است بیمار ناچار به انجام جراحی اصلاحی یا ترمیمی شود که دوره بهبودی و عوارض خاص خود را دارد.

تشخیص بیماری پلاک پیرونی 

پزشک برای کمک به تشخیص پلاک پیرونی، سونوگرافی داپلر دوپلکس آلت تناسلی را توصیه کند. سونوگرافی یکی از مهم‌ترین روش‌های تصویربرداری در تشخیص پلاک پیرونی است. این روش به پزشک امکان می‌دهد تا محل دقیق پلاک‌ها، ضخامت آن‌ها، و هرگونه اختلال در جریان خون آلت تناسلی را تشخیص دهد. همچنین، سونوگرافی در ارزیابی میزان کلسیمی شدن پلاک‌ها و شدت بیماری مفید است. تشخیص بیماری پلاک پیرونی معمولا با معاینه فیزیکی و بررسی علائم آغاز می‌شود. این بیماری بیشتر با خمیدگی آلت، وجود پلاک سفت در زیر پوست و درد در هنگام نعوظ شناخته می‌شود. تشخیص به‌موقع این بیماری، نقش مهمی در موفقیت درمان دارد. در مواردی که انحنای آلت به راحتی قابل مشاهده نیست، پزشک از داروهای تزریقی برای ایجاد نعوظ مصنوعی استفاده می‌کند تا بتواند تغییرات در آلت تناسلی را به‌طور دقیق‌تر ارزیابی کند. 

همچنین بخوانید: کوچک شدن بیضه

درمان بیماری پیرونی

هیچ روش درمانی قطعی برای رفع بیماری پیرونی وجود ندارد که برای همه افراد مناسب باشد. در واقع، اگر بیماری پیرونی فقط باعث ایجاد انحنای خفیف در آلت تناسلی شما شود و تأثیری بر عملکرد جنسی یا درد نداشته باشد، معمولا نیازی به درمان ندارد. با این حال، برای موارد شدیدتر، روش‌های مختلفی برای درمان و کاهش علائم این بیماری وجود دارد که عبارتند از: 

دارودرمانی

پزشکان برای درمان کجی آلت تناسلی داروهایی را برای مصرف خوراکی یا تزریق مستقیم به آلت تناسلی تجویز می‌کنند. این داروها معمولا در مرحله حاد بیماری یا زمانی که بیمار تمایلی به جراحی ندارد، توصیه می‌شوند. با این حال، این داروها به ندرت باعث صاف شدن کامل آلت تناسلی می‌شوند، داروهای تزریقی عبارتند از: 

• کلاژناز: اگر انحنای آلت تناسلی بیش از ۳۰ درجه باشد، پزشک تزریق کلاژناز را برای کمک به تجزیه بافت اسکار تجویز می‌کند. 
• اینترفرون: اینترفرون یک پروتئین است که به کاهش تورم و جای زخم کمک می‌کند. این دارو با آزادسازی آنزیمی که بافت اسکار را تجزیه می‌کند، تاثیر خود را نشان می‌دهد. 
• وراپامیل: اگرچه این دارو بیشتر برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود، اما در کاهش درد و انحنای آلت نیز موثر است. 
• تادالافیل: مصرف روزانه تادالافیل به بهبود جریان خون در آلت تناسلی کمک کرده و به سفتی و ثبات بیشتر نعوظ کمک می‌کند. 
• پنتوکسی فیلین: این دارو با بهبود جریان خون در آلت تناسلی، علائم بیماری را کاهش می‌دهد. 
• ال آرژنین: یک اسید آمینه است که جریان خون را بهبود می‌بخشد و احتمالا در بهبود عملکرد نعوظ نقش دارد. 
• کلشی سین: دارویی است که معمولا برای کاهش التهاب و کاهش اسید اوریک در بدن تجویز می‌شود و در برخی شرایط به کاهش تورم آلت تناسلی نیز کمک می‌کند. 
• آمینو بنزوات پتاسیم: این دارو نوعی ویتامین B است که به کاهش اندازه بافت اسکار کمک می‌کند، اما معمولا انحنای آلت را به صورت کامل بهبود نمی‌بخشد.

درمان کششی بیماری پلاک پیرونی

درمان کششی یا Penile Traction Therapy (PTT) یکی از روش‌های غیرجراحی و ایمن برای کاهش خمیدگی آلت در مردانی است که به بیماری پلاک پیرونی مبتلا هستند. این روش مخصوصا برای افرادی که در مراحل اولیه بیماری هستند یا نمی‌خواهند تحت عمل جراحی قرار گیرند، بسیار موثر است. در این روش از یک دستگاه مخصوص کشش آلت استفاده می‌شود که به آرامی و به‌صورت کنترل‌شده، نیروی کششی در امتداد آلت تناسلی اعمال می‌کند. این کشش مداوم باعث می‌شود بافت‌های فیبروتیک (پلاک) نرم‌تر شوند، بافت سالم رشد کند، انحنای آلت کاهش یابد و طول آلت در برخی بیماران حفظ یا حتی افزایش یابد.

درمان جراحی پلاک پیرونی

عمل جراحی به عنوان یک گزینه درمانی در بیماران مبتلا به پلاک پیرونی تنها در شرایطی توصیه می‌شود که انحنای شدید آلت تناسلی باعث ایجاد مشکلات قابل توجه در برقراری رابطه جنسی یا ناتوانی در انجام آن شود. معمولا جراحی برای بیمارانی پیشنهاد می‌شود که در مرحله پیشرفته بیماری قرار دارند. این مرحله زمانی رخ می‌دهد که جای زخم و انحنای آلت تناسلی به مدت ۶ تا ۱۲ ماه بدون هیچ تغییر یا دردی باقی مانده باشد و پیشرفتی در علائم بیماری مشاهده نشود. درمان‌های جراحی برای بیماری پلاک پیرونی عبارتند از: 

• کوتاه کردن سمت سالم آلت تناسلی 
• بلندتر کردن قسمت داخلی منحنی آلت تناسلی
• ایمپلنت آلت تناسلی

کوتاه کردن سمت سالم آلت تناسلی 

در روش کوتاه کردن قسمت سالم آلت تناسلی، جراح از بخیه‌های کوچک استفاده می‌کند یا بافت‌هایی را از سمت سالم و بیرونی منحنی (در مقابل ناحیه‌ی انحنای آلت) برش می‌دهد و بافت‌های باقی‌مانده را به هم می‌دوزد. این کار باعث می‌شود که قسمت بیرونی کوتاه‌تر شود و آلت تناسلی صاف‌تر به نظر برسد. این نوع جراحی بیشتر برای افرادی مناسب است که دارای نعوظ قوی هستند و طول قابل توجهی از آلت تناسلی را از دست نداده‌اند. با این حال، خطرات این روش شامل کاهش طول آلت تناسلی، کاهش حساسیت و کاهش عملکرد نعوظ است که تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی بیمار می‌گذارد. 

بلندتر کردن قسمت داخلی منحنی آلت تناسلی

این روش درمانی زمانی توصیه می‌شود که انحنای آلت تناسلی بسیار شدید باشد یا شفت آلت بسیار کوتاه یا باریک شده باشد. در این نوع جراحی، جراح بخشی از بافت اسکار را برش می‌دهد و در صورت نیاز، مقداری از آن را خارج می‌کند. سپس فضای باقی مانده را با نوعی مواد، مانند پیوند بافتی، ترمیم می‌کند. این جراحی برای افرادی مناسب است که نعوظ قوی دارند، اما به دلیل انحنای شدید، طول زیادی از آلت تناسلی را از دست داده‌اند یا شفت آن‌ها به گونه‌ای باریک شده که بر توانایی آن‌ها برای داشتن رابطه جنسی تاثیر گذاشته است. با این حال، خطرات این روش نیز شامل کاهش حساسیت آلت تناسلی و کاهش توانایی در ایجاد و حفظ نعوظ است. 

ایمپلنت آلت تناسلی

کاشت یا ایمپلنت آلت تناسلی زمانی به عنوان بهترین گزینه جراحی در نظر گرفته می‌شود که انحنای شدید و اختلال نعوظ وجود داشته باشد که به داروهای خوراکی پاسخ نداده و رابطه جنسی را برای بیمار دشوار یا ناراحت‌کننده کرده باشد. در طی این جراحی، جراح دستگاه پمپ را در داخل آلت تناسلی قرار می‌دهد. این دستگاه به بیمار امکان می‌دهد تا به راحتی نعوظ سفت و مستقیم بدون نیاز به دارو داشته باشد، نعوظ در این روش تا زمانی که فرد بخواهد ادامه پیدا می‌کند. پس از پایان رابطه جنسی، بیمار با فشار دادن پمپ، ایمپلنت را تخلیه کرده و نعوظ را متوقف می‌کند. 

همچنین بخونید: آیا مشکل پروستات می‌تواند باعث اختلال نعوظ شود؟

مراقبت‌های بعد از جراحی بیماری پلاک پیرونی

جراحی بیماری پلاک پیرونی، یک روش درمانی موثر برای اصلاح خمیدگی شدید آلت و بهبود عملکرد جنسی است، اما موفقیت آن تا حد زیادی به رعایت مراقبت‌های پس از عمل بستگی دارد. رعایت نکات زیر به تسریع روند بهبودی، کاهش عوارض و بازگشت سریع‌تر به زندگی طبیعی کمک می‌کند. بعد از جراحی، به بدن خود زمان کافی برای بهبودی بدهید. بهتر است حداقل چند روز استراحت مطلق داشته باشید و فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های شدید را به تعویق بیندازید. مهم‌ترین مراقبت‌های بعد از جراحی بیماری پلاک پیرونی عبارتنداز:

• ناحیه جراحی را تمیز و خشک نگه دارید.
• پانسمان‌ها را طبق دستور پزشک تعویض کنید.
• در صورت مشاهده تورم، قرمزی یا ترشح غیرعادی، سریعا به پزشک اطلاع دهید.
• پزشک داروهای مسکن و ضد التهاب تجویز می‌کند که باید به‌موقع مصرف شوند.
• از مصرف خودسرانه داروهای دیگر بدون مشورت پزشک خودداری کنید.
• در هفته‌های اول پس از جراحی، از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید.
• هنگام نشستن یا خوابیدن مراقب باشید که فشاری به آلت وارد نشود.
• معمولا پزشکان توصیه می‌کنند حداقل ۴ تا ۶ هفته پس از جراحی از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا بافت‌ها به‌خوبی ترمیم شوند.
• تمام ویزیت‌های بعد از عمل را به‌موقع انجام دهید تا پزشک روند بهبودی را بررسی کند.
• در صورت بروز علائمی مثل درد شدید، تورم زیاد، تب یا خونریزی، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
• توجه به تغذیه سالم و هیدراتاسیون مناسب برای بهبود زخم‌ها اهمیت دارد.
• از سیگار و الکل به مدت چند هفته پس از جراحی پرهیز کنید.

کلام پایانی 

بیماری پلاک پیرونی می‌تواند تاثیرات جدی و مخربی بر کیفیت زندگی جنسی و روانی مردان داشته باشد، اما با تشخیص به‌موقع و درمان تخصصی این بیماری، می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد و زندگی طبیعی و رضایت‌بخش را بازگرداند. اگر علائمی مانند خمیدگی آلت، درد هنگام نعوظ یا توده‌های سفت زیر پوست دارید، زمان را از دست ندهید و هرچه سریع‌تر به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. دکتر محمدرضاجعفری، متخصص اورولوژی با سال‌ها تجربه موفق در درمان بیماری پلاک پیرونی و با به‌کارگیری جدیدترین روش‌های درمانی و جراحی پیشرفته، بهترین خدمات را به شما ارائه خواهد داد. با مراجعه به کلینیک دکتر جعفری، خیالتان راحت است که تحت مراقبت حرفه‌ای و دقیق قرار دارید. برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت، همین امروز با شماره‌های ۰۲۱۷۷۷۰۸۳۵۵ و ۰۲۱۷۷۷۱۸۷۴۱ تماس بگیرید.

سوالات متداول