بی‌اختیاری ادرار: راهنمای جامع تشخیص علت و درمان!

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که بی‌اختیاری ادرار بخشی طبیعی از پیری است که نمی‌توان از آن پیشگیری کرد یا آن را درمان کرد. با وجود آن که که خطر بی‌اختیاری با افزایش سن افزایش می‌یابد، درمان‌هایی نیز وجود دارند که به شما در مدیریت این وضعیت کمک می‌کنند. مشکل در کنترل ادرار نباید زندگی شما را مختل کند و شما را از فعالیت‌های روزمره باز دارد. بنابراین تا انتهای مقاله همراه ما باشید تا با راه‌های تشخیص، پیشگیری و درمان این وضعیت آشنا شویم.

بی‌اختیاری ادرار چیست؟

بی‌اختیاری ادرار چیست؟

بی‌اختیاری ادرار (Urinary incontinence)، یک اختلال در سیستم ادراری است که به علت‌های مختلفی در افراد رخ می‌دهد. این مشکل باعث ترشحات کوچک و یا حجم زیادی از ادرار می‌شود. در واقع، بی‌اختیاری یک وضعیت است که در آن فرد قادر به کنترل ادرار خود نیست و ادرار به صورت ناخواسته و بدون کنترل از دستگاه ادراری خارج می‌شود.

هنگامی که بی‌اختیاری دارید، ممکن است مشکلات کنترل مثانه و نشت ادرار را تجربه کنید. سیستم ادراری شما از کلیه‌ها، حالب‌ها، مثانه و مجرای ادرار تشکیل می‌شود. این سیستم ادراری، مواد زائد را از بدن شما فیلتر، ذخیره و حذف می‌کند. مواد زائد توسط کلیه‌ها از خون شما خارج می‌شوند و ادرار ایجاد می‌کنند. سپس ادرار از طریق دو لوله نازک به نام حالب به پایین حرکت می‌کند. حالب‌ها به مثانه متصل می‌شوند، جایی که ادرار جمع می‌شود تا زمانی که از بدن خارج شود. مثانه شما مانند یک مخزن ذخیره‌سازی است و هنگامی که مثانه پر می‌شود، مغز سیگنالی را ارسال می‌کند که زمان ادرار کردن فرا رسیده است. سپس با باز شدن عضله (اسفنکتر)، ادرار از مثانه خارج می‌شود و به ادرار اجازه می‌دهد آزادانه از طریق مجرای ادرار از بدن خارج شود.

هنگامی که این سیستم به آرامی کار می‌کند، معمولاً قبل از نیاز به ادرار کردن وقت دارید تا به دستشویی بروید و هیچ گونه نشت ادرار را تجربه نمی‌کنید. بی‌اختیاری ادرار زمانی رخ می‌دهد که این قسمت‌ها آنطور که باید عمل نکنند.

علائم بی‌اختیاری ادرار

علامت اصلی بی‌اختیاری نشت ادرار است. نشت ادرار به معنی چکیدن مداوم یا قطره قطره ادرار است. عدم کنترل در نگهداشتن ادرار، نشانه‌های مختلفی دارد. این نشانه‌ها عبارتند از:

  • چکه کردن ادرار در زمان ورزش، سرفه، خنده و عطسه کردن
  • مشکل در نگه داشتن ادرار و نیاز فوری به تخلیه مثانه
  • شب ادراری یا بیدار شدن در شب برای تخلیه مثانه
  • مشکل در تخلیه کردن مثانه به صورت کامل
  • احساس استرس و اضطراب

علت بی‌اختیاری ادرار 

دلایل مختلفی وجود دارد که افراد دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شوند. این دلایل بسته به زن یا مرد بودن شما متفاوت است. برخی از علل، بیماری‌های موقتی هستند که معمولاً پس از درمان از بین می‌روند. در این موارد، بی‌اختیاری شما نیز معمولاً پس از درمان برطرف می‌شود. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که‌عدم کنترل ادرار ناشی از شرایط پزشکی طولانی مدت (مزمن) باشد. هنگامی که به دلیل یک بیماری مزمن با مشکلات نشت مواجه می‌شوید، معمولاً باید برای مدت زمان طولانی‌تری آن را درمان کنید. علت‌های عدم توانایی در کنترل و نگهداشتن ادرار به دو دسته کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می‌شوند.

علت‌های کوتاه مدت بی‌اختیار ادرار

علل موقت یا کوتاه مدت بی‌اختیاری در کنترل ادرار عبارتند از: 

  • عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs): عفونت در داخل دستگاه ادراری شما (مثانه، حالب، مثانه و کلیه ها) باعث درد می‌شود و نیاز شما را به دفع بیشتر ادرار افزایش می‌دهد. پس از درمان، تمایل به تکرر ادرار معمولا از بین می‌رود. 
  • بارداری: در دوران بارداری، رحم فشار بیشتری به مثانه وارد می‌کند که باعث منبسط شدن آن می‌شود. اکثر زنانی که در دوران بارداری بی‌اختیاری را تجربه می‌کنند متوجه می‌شوند که در هفته‌های پس از زایمان مشکل‌عدم کنترل ادرار آن‌ها از بین می‌رود. 
  • داروها: یکی از عوارض جانبی برخی داروها مانند دیورتیک‌ها و داروهای ضد افسردگی مشکل در کنترل و نگه داشتن ادرار است. 
  • نوشیدنی‌ها: نوشیدنی‌های خاصی مانند قهوه و الکل وجود دارند که نیاز شما را به دفعات ادرار بیشتر می‌کنند. اگر نوشیدن این نوشیدنی‌ها را متوقف کنید، نیاز شما به دفع مکرر ادرار معمولا کاهش می‌یابد.

علت‌های بلند مدت بی‌اختیار ادرار

علل مزمن یا طولانی مدت بی‌اختیاری ادرار که بیشتر باید به درمان آن‌ها توجه کرد نیز عبارتند از: 

  • اختلالات کف لگن: هنگامی که عضلات کف لگن مشکل پیدا می‌کنند، بر عملکرد اندام‌های شما از جمله مثانه تاثیر می‌گذارند. 
  • سکته مغزی: سکته مغزی باعث می‌شود که شما مشکلاتی را با کنترل عضلات تجربه کنید. 
  • دیابت: وقتی دیابت دارید، بدن شما ادرار بیشتری تولید می‌کند. این افزایش در مقدار ادرار باعث مشکلات نشت ادرار نیز می‌شود. علاوه بر این، نوروپاتی محیطی بر عملکرد مثانه نیز تاثیر می‌گذارد. 
  • یائسگی: یائسگی دوره دیگری از تغییر در بدن زنان است که در آن سطح هورمون‌ها به سرعت تغییر می‌کند و عضلات کف لگن نیز در این دوره ضعیف‌تر می‌شوند. 
  • مولتیپل اسکلروزیس (MS): اگر مبتلا به‌ام اس هستید، احتمالا کنترل مثانه خود را از دست می‌دهید که منجر به مشکلات بی‌اختیاری می‌شود. 
  • بزرگی پروستات: زمانی که پروستات بزرگتر از حد طبیعی باشد، چندین مشکل در کنترل مثانه ایجاد می‌کند. 
  • بعد از جراحی سرطان پروستات: در طی جراحی سرطان پروستات، عضله اسفنکتر گاهی اوقات آسیب می‌بیند و منجر به بی‌اختیاری استرسی می‌شود. 
انواع بی‌اختیاری ادرار

انواع مختلف بی‌اختیاری چیست؟ 

انواع مختلفی از بی‌اختیاری ادرار وجود دارد که علل، نشانه و محرک‌های مختلفی برای نشت ادرار دارند. دانستن نوع بی‌اختیاری معمولا مهم‌ترین بخش از برنامه تشخیص و درمان بی‌اختیاری است. انواع بی‌اختیاری عبارتند از: 

  • بی‌اختیاری ادرار فوری 
  • بی‌اختیاری استرسی 
  • بی‌اختیاری سرریز 
  • بی‌اختیاری مختلط 

بی‌اختیاری ادرار فوری 

بی‌اختیاری فوری ادرار، با نیاز شدید به دفع ادرار مشخص می‌شود. این وضعیت معمولا، خیلی سریع اتفاق می‌افتد، در نتیجه نمی‌توانید به توالت بروید و در نهایت ادرارتان نشت می‌کند. بی‌اختیاری فوری معمولا ناشی از وضعیتی به نام مثانه بیش فعال (OAB) است. همچنین، این احتمال وجود دارد که به دلایل مختلفی مانند: ضعف عضلات لگن، آسیب عصبی، عفونت، سطح پایین استروژن پس از یائسگی یا وزن زیاد بدن، به OAB مبتلا شوید. برخی از داروها و نوشیدنی‌ها مانند الکل و کافئین نیز باعث بیش فعالی مثانه و مثانه عصبی می‌شوند. 

بی‌اختیاری استرسی 

هنگامی که در حین فعالیت ادرار نشت می‌کند، اغلب بی‌اختیاری استرسی است. در این نوع بی‌اختیاری، عضلات کف لگن شما ضعیف هستند و دیگر آنطور که باید از اندام‌های لگن شما حمایت نمی‌کنند. ضعف عضلانی کف لگن به این معنی است که هنگام حرکت در اطراف، احتمال نشت تصادفی ادرار شما بیشتر است. برای بسیاری از افراد، مشکلات نشت زمانی اتفاق می‌افتد که می‌خندند، سرفه می‌کنند، عطسه می‌کنند، می‌دوند، می‌پرند یا وسایل سنگین را بلند می‌کنند. همه این کارها بر مثانه شما فشار وارد می‌کنند. بدون حمایت از عضلات قوی لگن، احتمال نشت ادرار بیشتر می‌شود. زنانی که زایمان کرده‌اند بیشتر در معرض خطر بی‌اختیاری استرسی ادرار هستند. مردانی که جراحی پروستات انجام داده‌اند نیز دچار بی‌اختیاری استرسی می‌شوند. 

بی‌اختیاری سرریز 

اگر هر بار که ادرار می‌کنید مثانه شما به طور کامل خالی نمی‌شود، به احتمال زیاد به بی‌اختیاری ادرار از نوع سرریز مبتلا هستید. در این وضعیت، مثانه مانند یک منبع است که به صورت کامل تخلیه نشده و در زمان حرکت و برخی فعالیت‌های دیگر سرریز می‌کند. افراد مبتلا به این نوع بی‌اختیاری نمی‌توانند به صورت کامل مثانه خود را تخلیه کنند. معمولاً این امر باعث می‌شود که در طول زمان به جای یک فوران بزرگ ادرار، مقدار کمی ادرار خارج شود. افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند: ام اس، سکته مغزی یا دیابت این نوع بی‌اختیاری ادرار شایع‌تر است. بزرگ بودن پروستات نیز یکی از دلایل این نوع بی‌اختیاری ادرار است. 

بی‌اختیاری مختلط 

بی‌اختیاری ترکیبی یا مختلط، به دلیل وجود چندین مشکل در سیستم ادراری که همگی منجر به مشکلات نشت می‌شوند، رخ می‌دهد. هنگامی که بی‌اختیاری مختلط دارید، با بی‌اختیاری استرسی و مثانه بیش فعال نیز مواجه می‌شوید. هنگامی که با این نوع بی‌اختیاری دچار مشکلات نشت می‌شوید، اغلب مهم است که به کاری که انجام می‌دهید توجه کنید. شناسایی عواملی که باعث بی‌اختیاری مختلط می‌شود معمولاً بهترین راه برای مدیریت آن است.

چه کسانی دچار بی‌اختیاری می‌شوند؟ 

بی‌اختیاری ادرار برای هر کسی اتفاق می‌افتد اما، در گروه‌های خاص و در زمان‌های خاصی از زندگی شایع‌تر است. این وضعیت معمولا در زنان بسیار بیشتر از مردان رخ می‌دهد. که معمولا با بارداری، زایمان و یائسگی مرتبط است. هر یک از این تجربیات باعث می‌شود که عضلات کف لگن زنان به مرور زمان ضعیف شوند که یکی از دلایل اصلی بی‌اختیاری در نگهداشتن ادرار است. همچنین با افزایش سن بیشتر احتمال دارد بی‌اختیاری را تجربه کنید. ماهیچه‌هایی که از اندام‌های لگن شما حمایت می‌کنند با گذشت زمان ضعیف‌تر و در نهایت باعث بروز مشکلات نشت می‌شوند. 

افزایش خطر بی‌اختیاری ادرار با افزایش سن 

بدن شما به طور مداوم در طول زندگی تغییر می‌کند. با افزایش سن، ماهیچه‌هایی که از اندام‌های لگن شما حمایت می‌کنند، ضعیف می‌شوند. این وضعیت یعنی مثانه و مجرای ادرار شما کمتر حمایت می‌شوند که معمولا منجر به نشت ادرار می‌شود. همچنین، بهتر است بدانید که این خطر اگر بیماری مزمن داشته باشید، زایمان کرده باشید، یائسه شده باشید، بزرگی پروستات داشته باشید یا جراحی پروستات کرده باشید نیز افزایش می‌یابد. با افزایش سن بهتر است که با پزشک در مورد خطرات بی‌اختیاری و راه‌هایی که می‌توانید آن را بدون دخالت در زندگی روزمره خود مدیریت کنید، صحبت کنید. 

بی‌اختیاری ادرار در زنان

بی‌اختیاری ادرار در زنان

بی‌اختیاری در زنان بسیار بیشتر از مردان دیده می‌شود. همانطور که پیشتر اشاره کردیم، بخش زیادی از این وضعیت به دلیل بارداری، زایمان و یائسگی است. هر یک از این رویدادها در زندگی یک زن منجر به مشکلات کنترل مثانه می‌شوند. بارداری یک علت کوتاه مدت برای بی‌اختیاری است و مشکلات کنترل مثانه معمولاً پس از تولد نوزاد بهتر می‌شوند. برخی از زنان پس از زایمان به دلیل فشاری که بر ماهیچه‌های کف لگن وارد می‌کند، بی‌اختیاری در کنترل ادرار را تجربه می‌کنند. همچنین، یائسگی باعث می‌شود بدن شما تغییرات زیادی را تجربه کند. هورمون‌های شما (به ویژه استروژن) در طول یائسگی تغییر می‌کند که کنترل مثانه شما را تغییر می‌دهد.

چرا بارداری باعث بی‌اختیاری ادرار در رنان می‌شود؟

در دوران بارداری، بدن شما دچار تغییرات فیزیکی زیادی می‌شود. همانطور که رحم شما برای نگه داشتن نوزاد در حال رشد کشیده می‌شود، چند اتفاق برای بدن می‌افتد. برای مثال کودک در حال رشد به مثانه مادر فشار می‌آورد و باعث می‌شود کنترل مثانه در نگهداشتن ادرار کمتر از قبل شود. همچنین، در دوران بارداری نیاز به ادرار کردن بیشتر می‌شود، زیرا مثانه شما نمی‌تواند به اندازه قبل در خود ادرار را نگه دارد. این وضعیت در اواخر بارداری، زمانی که کودک در بزرگترین وضعیت خود است، چالش برانگیزتر می‌شود.

یکی دیگر از دلایل بی‌اختیاری در دوران بارداری، ضعیف شدن عضلات کف لگن است. این ماهیچه‌ها ساختارهای حمایت کننده برای تمام اندام‌های لگن شما هستند. در دوران بارداری، با بزرگ شدن رحم، آن‌ها کشیده و ضعیف می‌شوند.

تشخیص بی‌اختیاری ادرار

معمولا، فرآیند تشخیص بی‌اختیاری در نگه داشتن ادرار با گفتگوی پزشک با بیمار در مورد سابقه پزشکی و مسائل مربوط به کنترل مثانه آغاز می‌شود. در این گفتگو سوالات زیر مط می‌شود: 

  • چند بار ادرار می‌کنید؟ 
  • آیا بین رفتن به توالت ادرار نشت می‌کند، چند وقت یکبار این اتفاق می‌افتد و هر بار چقدر ادرار نشت می‌کند؟ 
  • چه مدت است که بی‌اختیاری را تجربه می‌کنید؟ 

این سوالات به پزشک کمک می‌کند تا الگوی نشت ادرار را تشخیص دهد که معمولا باعث تشخیص نوع خاصی بی‌اختیاری می‌شود. هنگامی که پزشک در مورد سابقه پزشکی شما می‌پرسد، مهم است که تمام داروهای خود را به او اطلاع دهید. همان طور که در بالا اشاره کردیم، برخی از داروها باعث بی‌اختیاری می‌شوند. همچنین پزشک در مورد بارداری‌های گذشته و جزئیات مربوط به هر زایمان از شما سؤال می‌کند. 

آزمایش‌ها و معاینات برای تشخیص‌عدم کنترل در نگه داشتن ادرار 

پس بررسی سابقه و تشخیص اولیه علت بی‌اختیاری ادرار، چندین آزمایش خاص وجود دارد که پزشک برای تشخیص از آن‌ها استفاده می‌کند. این آزمایش‌ها و معاینه‌ها عبارتند از: 

  • معاینه فیزیکی: پزشک معمولاً در مراحل اولیه تشخیص معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. او در طول این معاینه، به دنبال هر دلیل فیزیکی که باعث بی‌اختیاری شما می‌شود، می‌گردد. این کار شامل انجام معاینه لگن در صورتی که زن هستید یا بررسی اندازه پروستات مردان می‌شود. 
  • نمونه ادرار: دیگر آزمایش مهم برای تشخیص آنالیز ادرار است، برای این آزمایش پزشک از ادرار شما برای آزمایش عفونت یا خون نمونه برداری می‌کند. 
  • سونوگرافی مثانه: سونوگرافی یک آزمایش بدون درد است که از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از اندام‌های داخلی شما استفاده می‌کند. این تست تصویربرداری به پزشک اجازه می‌دهد تا به محتویات مثانه شما نگاه کند و توانایی تخلیه مثانه را به روشی غیر تهاجمی ارزیابی کند. 
  • تست استرس: در طول این آزمایش، پزشک از شما می‌خواهد سرفه کنید تا ببیند آیا این کار باعث نشت ادرار می‌شود یا خیر. این روش برای فعالیت‌های دیگر مانند دویدن، پریدن و… نیز استفاده می‌شود. 
  • سیستوسکوپی: در این روش با استفاده از ابزار سیستوسکوپی، پزشک داخل دستگاه ادراری شما را از نزدیک بررسی می‌کند.
  • تست یورودینامیک: این آزمایش شامل چندین آزمایش است که بررسی می‌کند مثانه چقدر توانایی نگهداشتن ادرار را دارد.
  • تست پد: در این نوع آزمایش پزشک یک پد به شما می‌دهد تا آن را بپوشید که ادرار نشت‌شده را تشخیص دهد. در پایان آزمایش، این پد بررسی می‌شود تا میزان ادرار نشت کرده مشخص شود.
درمان بی‌اختیاری ادرار

درمان بی‌اختیاری ادرار

عوامل مختلفی وجود دارد که پزشک هنگام ایجاد یک برنامه درمانی برای بی‌اختیاری در نظر می‌گیرد. نوع بی‌اختیاری و روش‌هایی که بر زندگی شما تاثیر می‌گذارد، هر دو نکات بسیار مهمی هستند. سه نوع درمان اصلی، داروها، تغییر شیوه زندگی و جراحی برای این وضعیت وجود دارد. هر گزینه مزایا و معایبی دارد که پزشک با شما در میان خواهد گذاشت. 

  • درمان بی‌اختیاری ادرار با دارو
  • تغییر سبک زندگی
  • جراحی و روش‌های پزشکی برای درمان بی‌اختیاری ادرار
  • تمرینات کگل 

درمان بی‌اختیاری ادرار با دارو

داروهای زیادی وجود دارند که باعث کاهش میزان نشت و در نتیجه درمان بی‌اختیاری ادراری می‌شوند. برخی از این داروها انقباضات عضلانی را که باعث مشکلات مثانه بیش فعال می‌شود، ثابت می‌کنند. سایر داروها در واقع برعکس عمل می‌کنند، یعنی باعث شل کردن عضلات برای تخلیه کامل مثانه می‌شوند. درمان‌های جایگزین هورمونی، اغلب شامل جایگزین استروژنی است که در دوران یائسگی کاهش یافته است و به بازیابی عملکرد طبیعی مثانه نیز کمک می‌کند. 

در مورد درمان بیش فعالی مثانه نیز بخوانید!

در بسیاری از موارد، داروها برای بازگرداندن عملکرد طبیعی به مثانه بسیار مفید هستند. پزشک درمان شما را با دوز کم دارو شروع می‌کند و سپس آن را به آرامی افزایش می‌دهد. این کار برای کاهش خطر عوارض جانبی و پیگیری میزان عملکرد دارو برای درمان بی‌اختیاری شما انجام می‌شود. داروهای رایجی که برای درمان این وضعیت استفاده می‌شوند عبارتند از: 

  • اکسی بوتینین (Ditropan)
  • تولترودین (Detrol) 
  • سولیفناسین (Vesicare) 
  • فزوترودین (Toviaz) 
  • داریفناسین (Enablex) 
  • تروسپیوم (Sanctura XR) 
  • میرابگرون (Myrbetriq) 

تغییر سبک زندگی

گاهی اوقات، تغییراتی در زندگی روزمره ایجاد می‌شود که در واقع به درمان بی‌اختیاری ادرار در افراد کمک می‌کند. این تغییرات معمولا شامل تمریناتی است که برای تقویت عضلات کف لگن، تغییر در عادات عادی و رژیم غذایی بهبود یافته انجام دهید. برخی از افراد با ایجاد این تغییرات در خانه متوجه پیشرفت می‌شوند و نیازی به درمان اضافی ندارند. قبل از شروع هر یک از این گزینه‌های درمانی در خانه پزشک صحبت کنید. تغییرات سبک زندگی برای کمک به بهبود و درمان‌عدم کنترل در نگهداشتن ادرار عبارتند از:

  • مثانه خود را طبق یک برنامه منظم خالی کنید. 
  • قبل از فعالیت بدنی مثانه خود را خالی کنید. 
  • از بلند کردن اجسام سنگین پرهیز کنید. 
  • انجام منظم تمرینات کگل برای کمک به تقویت عضلات کف لگن
  • از نوشیدن کافئین یا مایعات زیاد قبل از شروع فعالیت خودداری کنید. 
  • با داشتن یک رژیم غذایی سالم و ورزش، می‌توانید خطر بی‌اختیاری را کاهش دهید. 

جراحی و روش‌های تخصصی درمان بی‌اختیاری ادرار

اگر سایر گزینه‌های درمانی غیر تهاجمی در درمان بی‌اختیاری در نگهداشتن ادرار مفید نباشند، چندین روش وجود دارد که پزشک پیشنهاد می‌دهد. این روش‌ها شامل تزریق‌های ساده تا جراحی‌های پیچیده می‌شود. پزشک بر اساس نوع بی‌اختیاری و علائم شما بهترین گزینه را برای شما انتخاب خواهد کرد. روش‌های درمان‌عدم کنترل در نگه داشتن ادرار عبارتند از: 

  • عوامل حجیم کننده: این نوع درمان یک گزینه تزریقی است که معمولاً در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی استفاده می‌شود. یک ماده دائمی به پوشش مجرای ادرار شما تزریق می‌شود تا به افزایش اندازه پوشش مجرای ادرار کمک کند. 
  • تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس): از بوتاکس برای شل کردن عضلات بدن نیز استفاده می‌شود. پزشک بوتاکس را به مثانه تزریق می‌کند تا به بی‌اختیاری فوری ادرار کمک می‌کند. این درمان دائمی نیست و به مرور زمان باید تکرار شود. 
  • دستگاه‌های تعدیل عصبی: در این روش، ضربان‌سازهایی که اعصاب مثانه را برای بهبود کنترل، تحریک می‌کنند، در بدن کاشته می‌شوند. 
  • اسلینگ: در زنان، معمولاً از یک ماده مصنوعی یا نواری از بافت بدن برای حمایت از کانال مجرای ادرار استفاده می‌شود. 
  • اسفنکتر مصنوعی مجرای ادرار: این درمان وسیله‌ای است که در مردان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی استفاده می‌شود و برای بستن مجرای ادرار قرار می‌گیرد. اسفنکتر مصنوعی معمولاً برای نشت پس از جراحی سرطان پروستات استفاده می‌شود. 

تمرینات کگل 

تمرینات کگل یک راه ساده برای تقویت عضلات کف لگن است. این تمرینات با بلند کردن، نگه داشتن و سپس شل کردن عضلات کف لگن انجام می‌شود. هنگامی که تمرینات کگل را انجام می‌دهید، از تمرین‌های سبک‌تر شروع کنید. با گذشت زمان می‌توانید به آرامی به کشش‌های طولانی‌تر و طولانی‌تری برای سفت نگه داشتن ماهیچه‌ها برسید. تمرینات کگل شامل انقباض و انبساط ماهیچه‌های مربوط به کنترل مثانه می‌شود. 

پیشگیری از بی‌اختیاری ادرار 

اتفاق‌های مختلف در طول زندگی منجر به بسیاری از عواملی می‌شود که دلایل بی‌اختیاری ادرار هستند. یکی از این اتفاقات ضعیف شدن ماهیچه‌هایی که از اندام‌های لگن شما حمایت می‌کنند، است. برای زنان، این ماهیچه‌ها در اثر مواردی مانند بارداری و زایمان ضعیف می‌شوند. با این حال، به همان شیوه‌ای که برای تقویت قدرت در پاها یا بازوهای خود تمرین می‌کنید، می‌توانید تمریناتی را برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید. انجام تمرینات برای تقویت عضلات لگن از بروز مشکلات بی‌اختیاری در شما جلوگیری نکند، اما می‌تواند به شما کمک کند کنترل مثانه خود را دوباره به دست آورید. حفظ وزن سالم نیز می‌تواند به کنترل مثانه کمک کند. شما می‌توانید با دکتر جعفری در مورد راه‌های پیشگیری و درمان این وضعیت مشورت کنید.

کلام پایانی 

معمولا صحبت کردن و بیان مشکلات در مورد وضعیت‌هایی مانند بی‌اختیاری در نگه داشتن ادرار خجالت‌آور است. با این حال، این خجالت نباید شما را از درمان مشکل خود بازدارد. اغلب، پزشک می‌تواند به تشخیص علت مشکل کنترل مثانه و بهبود آن کمک کند. نیازی نیست به تنهایی با این وضعیت کنار بیایید. با پزشک خود در مورد بهترین راه‌های درمان بی‌اختیاری صحبت کنید تا بتوانید بدون نگرانی در مورد نشت ادرار، یک زندگی کامل و فعال داشته باشید.

سوالات متداول

آیا بی اختیاری ادرار دردناک است؟

بی‌اختیاری ادرار به طور مستقیم دردناک نیست. اما عوارض مرتبط با بی‌اختیاری ادرار ممکن است باعث احساس ناراحتی یا درد شود.

درمان‌های بی‌اختیاری ادرار چقدر تاثیر دارند؟

تاثیر درمان‌های بی‌اختیاری ادرار بیش از 80 درصد است. به این معنی که روش‌های درمانی بیش از 80 درصد از بیماری را درمان می‌کنند.